Wolter Robert van Hoëvell (1812-1879)

Baron Wolter Robert van Hoëvell studeert theologie in Groningen en vertrekt in 1836 naar Nederlands-Indië om daar als predikant te werken. Hij spreekt zich regelmatig uit tegen misstanden en mede daarom wordt hij in 1848 de kolonie uitgewerkt. In Nederland wordt hij lid van de Tweede Kamer, waar hij pleit voor de afschaffing van slavernij in Oost én West. Met zijn roman Eene slaven-vendutie (1853) laat hij de mensonterende aspecten van het slavernijsysteem in de Oost zien, maar het is vooral zijn boek Slaven en vrijen onder de Nederlandse wet (1854) dat in Nederland indruk maakt. Op basis van ooggetuigenverslagen en rapporten – Van Hoëvell zou zelf nooit een voet in Suriname zetten – beschrijft hij de Surinaamse slavensamenleving als ‘de tergendste verkrachting van de gerechtigheid, de zwartste hoon van de godsvrucht, de openbaarste schending van alle trouw.’ Eén jaar nadat Van Hoëvell de Tweede Kamer verlaten heeft, komt er een officieel einde aan de slavernij in de West.

Carel Christiaan Antony Last, 1855, Museum Catharijneconvent

zaaltekst tentoonstelling

Christendom en slavernij : een Nederlands verhaal

2024

Niet in het museum te zien

SPKK g672

prent, lithografie

Portret van Wolter Robert baron van Hoëvell (1812-1879), predikant te Java en dichter

Carel Christiaan Antony Last (lithograaf)

1855

papier collé

bruikleen

1986

Halffiguur enigszins naar rechts, zittend met rechterarm leunend op een tafel.

Volgens Van Someren afkomstig uit de Maandelijksche Kronijk, 1855.

Jaarverslag Rijksmuseum Het Catharijneconvent 1986 , 1987Beschrijvende catalogus van gegraveerde portretten van Nederlanders  (J.F. van Someren), 1888, nr. 2473

Ziet u een fout of heeft u extra informatie over dit object?
Laat het ons weten!